Finale 1^ste kl res. : AKC - Boeckenberg : 11 – 13 (7-9)
A: Yannick S (2), Glenn G (2), Evy DH, Sanne P (1)
V: Lenke DB, Mathi DM (3), Jarrett DV (2), Fauve VG (3)

Money time, toch althans wat de veldcompetitie betreft. De topgroep heeft de finaleronde met gemak gehaald en de volgende wedstrijden gaan beslissen hoe succesvol hun veldcampagne wel is. In de reservereeks wordt er in een rechtstreeks duel tussen de eerst gerangschikte van elke reeks beslist over de titel. Zo ontmoeten we AKC op het veld van Deurne. Door alle kwetsuren in de loop van dit seizoen, was het even puzzelen om te kijken wie allemaal aan deze wedstrijd mocht deelnemen. Het reglement van wedstrijden voorziet immers dat spelers slechts mogen deelnemen aan de reservewedstrijden als ze maximaal de helft van het aantal wedstrijden gestart zijn in de eerste ploeg. Daarom startte vorige week Jarrett niet in de fanions en vertrekt Fauve bij de basis 8.

Een finalewedstrijd brengt altijd wat extra spanning teweeg en vandaag is dat niet anders.  De beide ploegen kampen daar de eerste minuten duidelijk mee.  AKC pakt wel uit met lange, georganiseerde aanvallen.  Als de dame tegen Sanne te ver uitstapt kan zij echter de score openen voor haar ploeg met een inloper.  Verdediging houdt alles goed gesloten en geeft Yannik de kans om van de achterlijn de aflegger van Goffa om te zetten.  Twee voor, je kan slechter starten.  AKC heeft slechts 2 aanvallen nodig om deze situatie recht te zetten.  Yannik schat een bal fout in onder de mand en Sanne krijgt een schot tegen.  Als ook Matthi na de vakwissel niet op de juiste positie staat in de rebound, staan we een doelpunt achter.  Yannik doet de volgende aanval met een verre knaller de vakken draaien.  Halverwege de eerste helft is er geen verschil op het scorebord.  Onze panters voeren dan even de forcing, vooral door de precisie bij de afwerking.  Na een schot van Jarrett, een jumper van Matthi en een schot van Goffa tekenen we 3 doelpunten aan in evenveel minuten.  Reden genoeg om de coach van AKC naar het time out bordje te doen grijpen.  Deze wordt onmiddellijk gevolgd door een niet al te duidelijke vrijworp voor AKC die wordt omgezet.  Een schot van Fauve behoudt het verschil op 3.  Aan de overzijde krijgt Evy een strafworp tegen bij inloper.  Na een schot tegen Fauve en een strafworp op inloper tegen Elke staat het opnieuw gelijk.  De laatste minuten gaan in.  Jarrett scoort uit een jumper en zo doet ook Matthi, waardoor we met een comfortabele 2 doelpunten voorsprong naar de kleedkamers kunnen voor de bespreking.

De eerste helft had duidelijk gemaakt wat de coachen in de voorbereiding reeds hadden meegegeven.  De dames van AKC maakten het niet gemakkelijk om in aanval te komen steunen.  Vooral het vak van Yannik ondervond dat.  Aan de coaches om te pogen hier tijdens de bespreking een oplossing mee te geven.

In onze eerste aanval zet Goffa een schot om.  De kloof van 4 komt er echter niet.  Met een strafworp tegen Fauve en een schot tegen Yannik daarentegen komt AKC terug tot een doeltje.  De verdeding houdt het dan lang genoeg om Matthi alweer een jumper te laten scoren.  De wedstrijd blijft verdedigend op slot, alhoewel de scheids het reglement op verdedigd schieten heel laks toepast.  Bij sommige schoten zitten onze heren echt wel kort op, de scheids ziet er geen graten in.  In een poging om de wedstrijd te doen kantelen brengt AKC een nieuwe dame tegen Fauve.  En het is inderdaad AKC dat tot scoren komt met een schot tegen Lenke en een tegen Jarrett.  De tegenstander heeft zelfs pech als een schot tegen Sanne uit de mand draait.  Met nog 5 min. op de klok wordt deze wedstrijd alweer een nagelbijter.  Tweemaal moet de scheids de wedstrijd stil leggen.  De eerste keer voor verzorging van de enkel van Lenke, de tweede keer voor de verzorging van de krampen van Goffa.  Gedurende 3 min. gaat de bal over en weer tussen de aanvallen.  Iedereen voelt : “Wie nu scoort, die wint.”  En dan is er het Fauve moment.  Met een schot uit het achterveld zet zij ons op weg naar de overwinning.  Terwijl de coach van AKC staat te roepen “afzakken” doet zij dit nog eens dunnetjes over van voor de mand.  Game over.

De bekeruitreiking werd een zeer ontroerend moment voor de afscheidnemende Elke, die afgelopen vrijdag een medische ingreep moest ondergaan.  Zij kreeg van aanvoerder Yannik de kapiteinsband om de arm vooraleer zij de kampioensbeker mocht ontvangen en in de lucht steken.  Vervolgens kreeg ze een bos bloemen, en een fotocollage als dank voor zoveel jaren en wedstrijden in de kern van Boeckenberg.  Daarna volgden de felicitaties van alle spelers.  Ongetwijfeld had ze graag meegewerkt om deze titel te pakken.  Ze bedankte de ganse ploeg om dit voor haar te doen.  Plaats en tijd dan om te vieren.  De eerste prijs is binnen na een hard bevochten wedstrijden met 2 ploegen die aan mekaar gewaagd waren.  Dat maakt het juist zo’n mooie zege.  Proficiat.

Dirk P