Verslag zaalfinale U12 : Temse - Boeckenberg : 3 - 5 (1-4)
A: Mattijs, Senne (3), Mira (1), Ilke
V: Florian, Mirko (1), Charlotte, Liv
Wissels : Jani, Quinten, Linde, Jana
Scheids : N. De Bruyn
Terwijl de zaal verduisterd was, gaf de speaker van dienst een overzicht van de zaalcompetitie om zo Temse onder de neus te wrijven dat ze tweemaal verloren van onze kleinste panters. Niet de inleiding die ik zelf zou kiezen, maar wel mooi meegenomen voor onze 16 U12’ers die ongeduldig stonden te wachten om op te lopen. Ze waren er klaar voor, voor die finale. Reken maar. De tribune liep alweer goed vol. Niemand had zich blijkbaar vergist in het zomeruur. Hier en daar zag ik een paar ogen met een rood randje rond. De stille getuige van het feestje van afgelopen nacht. Iedereen was er enthousiast klaar voor om dit ploegje naar de titel te roepen.
Vermits Temse de toss won, fungeren ze als thuisploeg, inclusief keuze van het aanvalsvak en inworp. Dit zal echter hun enige voordeel zijn. Want na een ietwat zenuwachtig en af en toe te gehaast begin, nemen onze pantertjes stilaan de controle over hun tegenstrever. Onze strakke en correcte verdediging laat weinig kansen toe. Temse probeert dat ook. Toch slaagt Mira er in haar dame te verschalken en op inloper het eerste doelpunt te scoren. We spelen iets langer dan 3 min. Bank en supporters juichen een eerste keer. Ze moeten enige tijd geduld oefenen voor ze opnieuw kunnen recht veren. Een ver schot van Senne van aan de achterlijn verdwijnt door de mand. De vakken wisselen voor de eerste keer. Even later struikelt Charlotte en komt zwaar neer op de handen. Dapper verbijt ze de pijn en Rik komt haar daarbij ondersteunen. Liv krijgt een nieuwe tegenstandster, want niet veel wijzigt aan de gang van zaken. Mirko heeft een paar mooie bewegingen in huis om vrij te geraken. Zijn inloper strandt op de verkeerde kant van de mand. Niet veel later legt de scheids de wedstrijd stil. De klok is stilgevallen. Nadat dat euvel verholpen is, staat iedereen te kijken naar de seconden die wegtikken tot de juiste tijd op de klok staat. Onze U12 hebben hun concentratie behouden. Veertig seconden later herhaalt Mirko zijn bewegingen en werkt deze keer de inloper wel af, 0-3. Een score die vertrouwen inboezemt. Temse vecht voor al wat het waard is. Zo wordt een te gehaaste lange pas bij het uitwerken onderschept en via een inloper maken ze zo hun eerste doelpunt. Er is nog anderhalve minuut te spelen. Liv krijgt opnieuw een andere dame tegen. Terwijl iedereen al berust in de stand, ziet Senne met nog maar 9 seconden op de klok de kans om de voorsprong te vergroten via een inloper.
De tweede helft start even intens als de eerste is geëindigd. Mattijs scoort een inloper, die door de scheids niet wordt toegekend wegens snijden. Rik is hier helemaal niet mee akkoord. ‘k Moet hem nog eens vragen waarom niet. Terwijl onze verdediging het Temse moeilijk blijft maken, slagen onze aanvallers er niet in hun kansen om te zetten in een doelpunt. Het houdt de spanning in de wedstrijd. Bijna halverwege gaat er een verre kruispas gemeten naar Senne die vanuit het achterveld raak mikt, 1-5. De supporters kunnen de titel al bijna ruiken. Rik brengt Jani tussen de lijnen in de plaats van Mirko. Temse wisselt ook; voor de derde keer, waarna het spel even stilligt voor de verzorging van een van hun dametjes. De tijd loopt in ons voordeel. Temse heeft een paar maal tegenslag met korte kansen. Tot er uiteindelijk een schot door de mand gaat. Onze panters voeren verder onverstoord hun opdrachten uit. Florian heeft pech als een inloper niet in maar over de mand rolt. Nog 3 min. te gaan. Blijkbaar worden de zitjes warm, want niemand kan blijven zitten. De laatste minuut is net gestart als Temse nogmaals scoort uit rebound. Het verschil van 2 doelpunten is groot genoeg. Met nog 18 seconden te gaan neemt Rik een time out voor een rondedans met al zijn spelers, waarna hij Senne, Ilke en Mira een applausvervanging gunt.
Het eindsignaal was het sein voor de start van het feestje. Spelers en coaches vielen in mekaars armen. Zag ik hier en daar een vreugdetraantje ? Iedereen was het er over eens : onze U12 was de beste ploeg op het veld en mag zich met trots zaalkampioen noemen. Met een tikkeltje meeval hadden ze in de tweede helft een paar doelpuntjes meer kunnen scoren. Het verschil was groot genoeg om de winst zonder problemen naar de meet te brengen. Als ik ze daarna fier het podium zag opstappen, vroeg ik me af of Rik dit ook heeft getraind. Straf ! Als echte kampioenen namen ze hun medaille, de felicitaties en uiteraard de kampioenenbeker in ontvangst. Proficiat aan de spelers, de begeleiding en de ouders en supporters. Dit was een knappe afsluiting van de zaalcampagne van Boeckenberg. Geniet er van. Dat heb ik ook gedaan.
Dirk P