Onze buren hebben blijkbaar dank zij enige versterking – waarvan we er een goed kennen – een betere competitiestart gehad, zonder verlies. Onze panters kenden een rustige start en hadden vorige zondag aan een redelijke eerste helft voldoende om Riviera te bedwingen. Een lichtjes uitgelopen kick off vergadering van de Open Korfbalschool deed me de start van de wedstrijd en het grootste gedeelte van de regen missen. Op de mooi groene grasmat zag ik dat Hans gekozen had voor dezelfde opstelling als vorige zondag.
Het einde van de regenbui geeft onze panters vleugels. Van 2-3, de stand als ik het terrein bereik, gaat het in een ruk naar 2-9. Onze panters korfballen vlotte aanvalscombinaties bij mekaar met strakke, nauwkeurige passing en een precieze afwerking. Zo zie ik Nick tweemaal een loepzuivere pas voorbij de op de steun storende dame sturen om Sara 2 inleggers cadeau te doen. Verdedigend lopen onze fanions de meeste ballijnen vlot dicht en dwingen de spelers van Borgerhout/GW bijna tot wanhoopspogingen richting mand. Meer naar het einde van deze helft kan BGW terug het scoreverloop evenaren. Rust : 5-13.
De tweede helft is van een ander kaliber. Aanvankelijk vliegen de ballen van langs alle kanten door de mand. In no time evolueert de score naar 8-17. Enkele dames langs de lijn, met het oog op de nakende 10 verschil, hunkeren al naar een lekker warm kopje koffie. De zebra’s steken daar een stokje voor. Of is het eerder het gebrek aan geluk bij de afwerking langs onze kant ? Er wippen nogal wat ballen in en uit de mand, eerder dan er door te gaan. Toch zien we ook slordigheden bij de passing, met teveel balverlies tot gevolg. BGW profiteert er van om de kloof langzaam maar zeker te verkleinen. Bij 13-17 stampen enkele blauwwitte supporters al zenuwachtig in de ronde. Een schot van Jeff wordt met opluchting onthaald. Doch de druk blijft, want buiten een vrijworp van Jesse wil er echt geen bal meer door de mand. De tijd is te kort om de zege in gevaar te brengen. De scheids fluit af bij 16-19, we zijn er niet rouwig om.
Voorlopig is dus 25 min. goed korfbal voldoende om de tegenstander van het lijf te houden. De sluitende verdediging draagt een aanmerkelijk steentje bij tot deze overwinning, die alleszins verdiend was. Toch graag iets meer continuïteit om de volgende zondagen de volle 70 min. met iets meer gemoedsrust te kunnen afronden.
