Reflectie op Blauw Wit A – KCBJ A : 22 – 19 (8-12)
Wegens scheidsrechterverplichtingen arriveerde ik op het Boeckenberg Sportcenter kort voor affluiten van de eerste helft. Het scorebord toonde een achterstand van vier doelpunten. Dat waren er zeven, zo werd mij later verteld. KCBJ, dat zijn bekerwedstrijd naar woensdag had laten verplaatsen, werkte in de aanvangsfase heel scherp af. Het bewees daarmee dat ze, volgens de gangbare opinie, de meest te duchten tegenstander in deze reeks zijn. Dit werd dus een inhaalrace. Niet dat deze achterstand aan de rust een nieuw gegeven was, als ik terugkijk naar vorige week op Technico. Alleen de manier waarop die er kwam, bleek totaal anders. Zouden onze blauwwitten na hun bekerwedstrijd vrijdagavond veerkracht genoeg hebben om nu ook de gang van zaken om te buigen ?
In de eerste aanval van de tweede helft kent de scheids een inloper tegen Janne niet toe. Het geeft ons aanvalsvak de gelegenheid om alvast de achterstand te halveren. De supporters kruisen de vingers. Dit ziet er goed uit. KCBJ is niet van plan zich zonder weerstand naar de slachtbank te laten leiden en countert. Meer dan eenmaal overigens, want Blauw Wit blijft naar de aansluitingstreffer zoeken. Als die er komt, gaat de volgende aanval ook de gelijkmaker door de mand. De bezoekers onder druk. De coach wisselt een paar maal, neemt een time out. Hij probeert de sereniteit terug in zijn achttal te krijgen. Onze blauwwitjes zijn gelanceerd en hun drive brengt hen twee doelpunten voor. Oef. Toch even decompressie, waardoor KCBJ in een laatste offensief de aansluiter binnen schiet, 20-19. De supporters krijgen het er warm van. Deze stand blijft nagelbijtend lang op het bord tot – en hopelijk laat mijn geheugen mij niet in de steek – Kobe zijn ploeg terug op 2 voor schiet. Het is uiteindelijk Yentl die met een schotje uit het achterveld de bevrijding en de eindstand binnen mikt.
Het spijt me, maar gegevens over scores en vakopstelling zijn door omstandigheden niet voorhanden. Neemt niet weg dat in de tweede helft de dames van Blauw Wit een belangrijk aandeel hadden in de remonte en de overwinning, met doelpunten van Karo, Yentl en Imke, en een sterke invalbeurt van Valerie, die een leeg gespeelde Janne verving. Uiteraard blije gezichten, van spelers, coaches en supporters, na de wedstrijd. Andermaal heeft deze ploeg zich zeer weerbaar getoond. Gezien de leeftijd kan die enkel maar groeien. Proficiat … Het scoreverloop hoeft echter niet elke week hetzelfde te zijn. Voor de verandering eens een uitbouw van een fikse voorsprong in de eerste helft ?
Tot slot. Dringend verzoek ! Een nieuwe ploegfoto, zodat we op de website bij de artikels recht kunnen doen aan de nieuwkomers.
Dirk P