Verslag The Blue Ghost A - Blauw Wit A : 1 – 18 (1-4)
A: Brent (2), Nina (5), Cynthia, Thomas (2)
V: Kobe (2+s), Jan (4), Janne, Jente (2)
Wissels: geen
Scheidsrechter : D. D’hollander
Voor de verplaatsing naar Anzegem kon ik mijn tweewielerke nog eens van stal halen. Die was dringend toe aan wat kilometers na zijn winterslaap. Als ik de yell van onze A’kes hoorde voor de wedstrijd had ik het gevoel dat er een aantal spelers nog niet ontwaakt waren. The Blue Ghosts daarentegen uitten zich hoorbaar strijdvaardiger, vol van vertrouwen na de promotie in de zaal.
Zij tonen dat dadelijk in de eerste aanval, want hun eerste schot kletst meteen door de mand, 1-0. Spijtig dat ik het hier moet schrijven, maar een aandachtige lezer heeft het zelf al vastgesteld : het is het enige doelpunt van de thuisploeg. Onze blauwwitten, in de nieuwe shirts met Vertom, kunnen meteen aan de bak. Thomas vindt al na enkele aanvallen de mand. Het tweede aanvalsvak heeft het heel wat moeilijker om tot scoren te komen. Te weinig ruimte, te weinig beweging en dus combinaties, veel balverlies en ook enkele mooie glijpartijen. De West-Vlaamse klei blijft immers gewillig plakken in de stabilo’s of tussen de korte topjes. Na een kwartier scoort Jan uit een aflegger van Kobe. De supporters koesteren zich ondertussen zoveel mogelijk in het zonnetje, want zich warmen aan wat er tussen de lijnen gebeurt, is er echt niet bij. De coach van TBG neemt een time out. Twee minuten later scoort Kobe uit een aflegger van Jan. Negentien minuten aanvallen voor twee doelpunten, dat moet een record zijn dit seizoen. De volgende aanval legt Nina de ruststand al vast.
Voor de start van de tweede helft wisselt de coach de dame tegen Cynthia. Frank heeft zijn spelers toch een beetje wakkerder gekregen, alhoewel de aanvangsyell van TBG nog altijd veel sterker weerklinkt. De doelpunten vallen nu wel. In het begin nog altijd met mondjesmaat, maar naarmate de tijd verstrijkt - en het enthousiasme van TBG zakt - steeds sneller. De thuisploeg krijgt de laatste 10 min. geen deftige aanval meer opgezet en verdedigend geven ze meer en meer ruimte en rebound weg. Gevolg : meer en betere combinaties langs onze kant, schoten van veeel (neen, da’ s geen tikfout) dichter bij de korf en vandaar ook de 14 doelpunten.
Echt schitterend kunnen we deze eerste wedstrijd na de zaal niet noemen. De spelers hebben een aantal weken stilgelegen en moeten zoeken naar ritme. Tevens maken ze opnieuw kennis met een soort van natuurlijk groen spul op de grond. Gras heet dat, al in geen maanden gezien. Door de klei konden de supporters wel genieten van enkele arabesken van de spelers van beide ploegen. De conclusie is dat de thuisploeg het ons niet erg moeilijk heeft gemaakt. Na een treurige eerste helft zagen de supporters toch al een aanzet naar het betere combinatiespel dat onze spelers wel beheersen. Volgende week thuis tegen Ekerse. ’t Zal pakken beter gaan.
De B’kes hadden iets meer weerwerk, maar konden met een 5-12 eindstand toch ook vrij gemakkelijk de puntjes mee naar Deurne brengen.
Dirk P