PKC - Boeckenberg : 31 - 21 (16-12)
A: Davor D, Nick J (5+s), Sara G, Nikki S (1)
V: Jeff C (2), Jesse DB (6+3s), Jolien H (1), Karen VC (2)
Wissels : Matthi D, Glenn G

Het went dus echt nooit of te nimmer. Heel de club - supporters, spelers, begeleiding - leeft naar deze ene wedstrijd toe. Ondanks het feit dat dit de zevende maal is, voel je elektriciteit in de lucht, bij iedereen. Is het de hoop van zevende keer goede keer ? Is het de spanning voor elke belangrijke ontmoeting ? Bij iedereen is het wellicht verschillend. De boodschap is vooraf duidelijk : de (zaal)competitie primeert. Natuurlijk willen de spelers winnen, de zaaltitel pakken in eigen land is en blijft zeer belangrijk. Davor denkt speelklaar te zijn en zal dus starten. Matthi krijgt de richtlijn zich de hele tijd paraat te houden.

Vriend en vijand is, alweer, diep onder de indruk van ons blauwwit panterlegioen : talrijk, luidruchtig, ondersteunend, gedurende de ganse wedstrijd. Een prachtig zicht, een teistering voor de oren. Dank u wel supporters : GEWELDIG ! 

Iedereen heeft PKC zien spelen en met gemak zien scoren. Onze panters krijgen de opdracht om vooral de schoten binnen de 5 à 6 m te beperken. En initieel lukt dat ook. Davor wint de toss en in de tweede aanval schiet Nick raak. Het wordt meteen uit vrijworp gelijk en de eerste vakwissel is een feit. Weinig studieronde, vooral hard knokken vanaf minuut 1. Jesse brengt zijn ploeg terug aan de koord met een inloper. Een tweede vrijworp zorgt opnieuw voor gelijke cijfers. Meteen na de vakwissel wordt Sara foutief gehinderd, Nick zet de stip keurig om. Nu zorgt een schot van aan de zijlijn dat het voor de derde maal gelijk wordt. Jesse scoort opnieuw een inloper. Ditmaal wordt het tegen Sara gelijk, via schot. Het gaat razend snel : 5 opeenvolgende aanvallen leverden evenveel doelpunten op. Een schot en een vrijworp van Nick en we staan zowaar 2 doelpunten voor. De PKC'ers voelen de spanning. Na geduw en getrek onder de korf tijdens het opstellen voor vrijworp, staan Davor en Johannis neus aan neus. De scheids bekijkt het rustig van op afstand, wacht tot de gemoederen iets of wat bekoeld zijn en roept beide spelers bij zich. Tja, Europacup, een beetje oorlog kan je dus wel verwachten. Karen mikt van aan de zijlijn de 3 verschil binnen. Johannis is geconcentreerd gebleven en schiet raak. De kloof wordt eentje kleiner na een strafworp tegen Karen. Als de dame tegen Nikki valt, blijft liggen en de scheids niet fluit, heeft Nikki geen andere keuze dan het vrije schot te nemen. Raak. Davor krijgt een strafworp tegen. Met een korte insidebeweging onder de korf verschalkt Jesse zijn tegenstander "Den Dunne", strafworp, die hij zelf omzet. Het kloofje staat er nog. Even slechts, want een voor mij onduidelijke strafworp geeft PKC de aansluiter, waarna hun coach een time out neemt. Een schot vanuit het achterveld en het staat alweer gelijk. De enkel van Davor begint op te spelen en Matthi komt hem in de verdediging vervangen. Uit vrijworp kan PKC een eerste maal op voorsprong komen, we spelen ondertussen bijna 20 min. Jesse maakt uit vrijworp gelijk, 10-10, nog een goeie 6 min. te gaan in de eerste helft. Met een schot tegen Jolien komt PKC terug voor en Davor opnieuw tussen de lijnen. Even maar, want via een inloper tegen Jesse draaien de vakken en komt Matthi terug in verdediging. Jesse zorgt voor de aansluiter uit vrijworp. De Nederlanders drukken door. Twee aanvallen en evenveel doelpunten uit schot later staan onze panters er 3 achter. Nick doet de vakken draaien, waarna hij een wegtrekker tegen krijgt. Niet gemakkelijk om dit te vermijden tegen zo'n grote speler als Kunst. De klok neigt ondertussen naar de rust. Met nog 6 sec. te gaan jaagt diezelfde Kunst de ruststand door de mand. Jammer, want de 4 verschil geven niet echt het spelbeeld weer.

Werk aan de winkel voor Luc om zijn spelers terug op te peppen. Het is van cruciaal belang om na hernemen dadelijk te scoren. Een ontspannen spelend PKC kunnen we immers missen als tandpijn. Davor komt terug tussen de lijnen, na verzorging.

Vermoedelijk heeft ook Ben Crum zijn achttal de levieten gelezen. Tegen Karen wordt meteen gescoord, net zoals tegen Jesse twee aanvallen later. Onze panters pogen verwoed de kloof terug dicht te krijgen. Karen schiet de bal door een wiebelende mand/paal. De scheids keurt, ondanks heftig groenwit protest, het doelpunt goed. Davor krijgt een strafworp tegen, meteen gecounterd door Nick op schot. Als de volgende aanval PKC opnieuw scoort, besluit Davor dat het voor hem voldoende is geweest. De enkel speelt hem te veel parten. Het wordt een emotioneel afscheid, onder applaus van het gezamelijke publiek. Matthi dus terug tussen de lijnen. Luc wil hem echter in het andere vak, via een wissel met Jeff en Goffa, die zo een minuutje mag komen proeven van de sfeer. Ondertussen proberen onze spelers onvermoeid het verschil te verkleinen. Die duivelse Papendrechtenaars scoren telkens tegen en neutraliseren zo een vrijworp van Jesse, een schot van Jeff uit het achterveld en een strafworp van Jesse. De tijd tikt echter weg en de tegenstander neemt meer en meer controle over het gebeuren. Den Dunne krijgt zelfs vleugels. Hoe noem je een eentijds vluchtschot dat hij van uit het achterveld binnenschiet voor 17-25 ? De panterkopjes gaan niet naar beneden, temeer omdat de supportersgroep schijnbaar onvermoeibaar blijft scanderen. Jesse zet zijn derde strafworp feilloos om. Jolien brengt via inloper haar team terug een beetje dichterbij. De krachten nemen echter af. Gelukkig kan Jeff een halt toeroepen aan de 4 doelen op een rij. De aanval daarop gaat voor PKC nummer 30 door de mand. Luc neemt zijn tweede time out, met de gehele ploeg. Kunst scoort nog, maar Jesse heeft het laatste woord.

De stand maakt het duidelijk : PKC was de betere ploeg en dan vooral door het enorm scorend vermogen dat zij in de rangen hebben. Iedereen weet de weg naar de mand te vinden en doet dit quasi constant gespreid over de hele wedstrijd. Tel daar het lengte-overwicht bij en dan kan je makkelijk de uitslag verklaren. Dit wil niet zeggen dat onze panters overklast zijn. Integendeel. Tijdens het grootste gedeelte van de eerste helft hebben zij het hun opponenten zeer moeilijk gemaakt. Ze dwongen hen zowaar in een strak aanvalspatroon. Jammer van de doelpunten vlak voor en na de rust, het verschil ware mogelijk niet zo groot geworden. Ze stapten terecht met opgeheven hoofd het veld op om hun medaille in ontvangst te nemen, daarbij voor een laatste maal oorverdovend aangevuurd door onze supporters.

Dirk P