Fanions – finale : Boeckenberg – AKC : 26– 19  (15-13)
A : Nikki S (2), Nick J (0)/Brent S, Sara G, Matthi D (1)/Yannik S (1)
V : Jesse DB (4+3s), Jolien H (1)/Fauve VG, Karen VC (2)/Sanne P, Davor D (2)

Scheidsrechter : V. Van Der Beken

De laatste keer dat AKC zijn opwachting maakte in de Lotto Arena stonden ze daar met knikkende knieën.  En terecht bleek na de wedstrijd.  Deze keer zal het mogelijk anders zijn omdat ze niks te verliezen hebben.  Bij veel van onze panters, en Boeckenbergers in het algemeen, ligt de herinnering van vorig zaalfinale nog zeer vers in het geheugen.  Naar wat ik in de groep heb gehoord, hebben zij die ervaring omgebogen in een interne kracht.  Voorwaarts was daarvan afgelopen zaterdag het eerste slachtoffer.  En als het aan de spelers ligt zullen de roodwitten uit het Ter Rivierenhof, met alle sympathie, dat tijdens de finale aan de lijve moeten ondervinden.  Verwachten we blauwwit geweld tussen de lijnen, onze supporters zullen de handen uit de mouwen moeten steken om de flikkerende hostessen van de tegenstander te pareren.

Knal er op.  Zo start de finale.  Vergeet studierondes, vergeet zenuwen.  Pressing, combinaties en scoren.  Een gevleugeld AKC scoort de eerste 2 aanvallen langs de dames.  De zaal trilt onder de aanmoedigingen vanuit de tribunes.  Onze panters zijn druk gewoon en zoeken naar oplossingen.  Jesse scoort ons openingsdoelpunt.  AKC behoudt het verschil.  Nick en Nikki effenen.  Vanaf dan gaat het zo mogelijk nog sneller.  Vier aanvallen na mekaar raak.  Even naar adem happen.  Terug viermaal bingo.  Na amper 8 min. staat het 7-7, waarna het tegen Matthi 7-8 wordt.  Onze dames krijgen verdedigend meer en meer vat op hun tegenstandster.  Langs onze kant wil de bal er even niet in.  Deze impasse duurt 2 min.  Een eeuwigheid vergeleken met het scoringstempo bij de start.  En dan zie ik de eerste kanteling in de wedstrijd.  AKC kan het ritme niet aanhouden.  Onze panters scoren daarentegen viermaal op rij en slaan een eerste kloof.  Even is er een onderbreking, want Karen is onzacht met de paal en de vloer in aanraking gekomen en Niels maakt voor het eerst zijn entree op de vloer.  Hij zal dit in de tweede helft opnieuw moeten doen voor kwetsuren van Davor en Matthi, allebei aan de enkel.  De coach van AKC heeft ook de dip van zijn ploeg bemerkt en neemt een time out.  Zijn oppepper werkt.  De roodwitten vechten zich terug in de stand en naderen tot op een puntje, 11-10.  Als het al mogelijk zou zijn om een ploeg nog luider aan te moedigen, doet de hele supportersclan er nog een oorverdovend schepje bovenop.  Karen zorgt echter voor de kentering.  Eerst krijgt ze op inloper een aanvallende fout tegen, de twee volgende gaan op de stip.  Het boe-geroep, van de AKC supporters stimuleert Jesse tot een zuivere afwerking.  Met de rust reeds in zicht gooit AKC nogmaals alles in de strijd.  Met drie doelpunten in de laatste minuut – en AKC had in de laatste seconden nog kunnen scoren om tot het kleinste verschil te komen – wordt deze formidabele eerste helft afgesloten.

Werk voor de coaches tijdens de rust.  Alhoewel ik me zo kan voorstellen dat Detlef niet geheel ontvreden kan zijn.  Onze panters hadden de stormloop van AKC goed opgevangen en gecounterd.  Verdedigend moest de druk verhoogd worden, want doel was om AKC op zijn gemiddelde van 18,… doelpunten per wedstrijd te houden.  Dat betekent dat de deur dicht moest, nee op slot !

De tweede helft krijgt daardoor een heel ander beeld.  AKC komt door de verdedigende druk niet meer tot scoren.  Nick wel.  En als Jesse en Karen ook hun bijdrage leveren, staat er een 6 doelpuntenkloof.  Net daarvoor was een inloper tegen Sara op de rand van de mand gestorven en langs de voor ons goede kant naar beneden gevallen.  Chris trekt zijn 2^de time out bordje.  Het is 5 voor 12 voor AKC.  Die kloof moet zo snel mogelijk dicht.  Dat lukt echter niet.  Onze spelers counteren elke doelpunt en dreigen zelfs een paar maal om die voorsprong te vergroten.  Enkel ondoordachte aanvallen verhinderen dit. In de eindfase lukken Nikki en Nick er dan toch in.  Tijd voor Detlef om aan applauswissels te beginnen.  Zo verdwijnen onder een daverend gejuich van de supporters Matthi, Nick, Karen en Jolien naar de bank.  Hun plaats wordt ingenomen door  Yannik, Brent, Sanne en Fauve.  In de luttele minuten die resten kan enkel Yannik nog scoren.  Het feestje langs de kant was toen al gestart.

Beide ploegen hebben een fantastische eerste helft gespeeld.  Na een kwartier werden de eerste barstjes in het harnas van het roodwitte vertrouwen zichtbaar.  Want onze panters hadden zich door dit openingsoffensief niet laten overdonderen.  Naarmate de minuten wegtikten, kwamen ze beter en beter in de wedstrijd.  Hun greep op de tegenstrever werd steviger en steviger.  Met een zeer preciese afwerking kantelde de score al snel in hun voordeel.  De tweede helft was van een totaal ander kaliber.  Eenmaal de kloof gemaakt kon AKC nog onvoldoende een vuist maken om de situatie in eigen voordeel proberen om te buigen.

Mijn felicitaties gaan naar heel de topgroep.  Alweer 2 kampioenenploeg.  Wie dit voor aanvang van de competitie had beweerd, liep kans om voortijdig naar een asiel te worden gestuurd.  Jullie zijn in de loop van de zaalcompetitie ongelooflijk gegroeid en sterker geworden.  Zo’n resultaat, prachtig.  Proficiat en dank u wel.  Ik heb er geen woorden voor …  Of toch wel : Budapest here we come, again !

Dirk P