Na het nipte verlies vorig weekend, keken we deze week - de eeuwige rivaal zo lijkt - ASKC in de ogen. Een ploeg die we kennen en hetzelfde geldt voor hen.
De wedstrijd begon niet helemaal zoals we wilden met een strafworp voor de thuisploeg waarmee ze de 1-0 op het bord zette. Ons antwoord liet niet lang op zich wachten. Liv met een korte kans doet de vakken draaien. ASKC kan dan met een schot zichzelf weer op voorsprong hijsen. Dan is het Eppo aan het kanon die met een schot de 2-2 maakt. Het belooft weer een spannende wedstrijd te worden. Johannes zet ons dan met twee goede schoten plots op een twee punten kloof. Het goede samenspel met mooie aanvallen levert dus op! ASKC blijft echter niet bij de pakken zitten en kan met twee doorlopers zich terug gelijk zetten. Johannes lijkt de mand gevonden te hebben en zet ons op 4-5. ASKC kan dan met een schot de vakken doen draaien en daarna haasje-over doen, 6-5. Lou die vorige week al met scherp schoot, doet dat ook vandaag 6-6. Toch is zijn het de Schotense leeuwen die met een voorsprong de rust in gaan na twee droge schoten. 8-6 bij de rust.
Onze panters hebben al vaker dit seizoen bewezen terug te kunnen komen. Ook dat zal de opdracht zijn deze week. Lou doet een eerste poging. Hij mildert met zijn schot tot 8-7. ASKC kan antwoorden via een doorloper, 9-7. Onze U15 blijft rustig zoeken en speelt ook deze tweede helft mooie korfbal. Dat levert ook op. Eerst kan Johannes via een doorloper scoren. Liv brengt ons dan weer op gelijke hoogte. 9-9, voor Eppo het teken om nog eens raak te schieten, 9-10. Doorgaan is dan de bedoeling, alleen stokt de scoringsmachine. Kansen genoeg, maar ze vallen niet meer door de mand. ASKC vindt dan toch voor het eerst in de tweede helft wat makkelijker de mand en komt terug op 10-10. Erop en erover. Want na een schot en korte kans staan we op 4:50 van het einde plots twee doelpunten in het krijt. Tijdens een time-out wordt rust gepredikt, tijd genoeg. De spelers nemen deze raad ter harte en spelen rustig naar goede kansen. Dat levert ook op want Jun vindt een tweetal minuten voor het einde de binnenkant van de man. 12-11. Ook nu blijft het devies rust gelden. Terwijl de verdediging zijn job doet en alles dichthoud, is het aan de aanval om nog minstens een keer te scoren. Een aanval waarin we kans na kans creëren, blijven vechten voor de bal en blijven geloven, kan Lou na zijn actie op steun van Maura binnen leggen. 12-12 en nog 20 seconden te gaan. Opdracht volbracht als de verdediging het kan dichthouden.
Dat doen ze en zo nemen we een punt mee, het eerste van dit zaalseizoen. Al bij al een bilijk gelijkspel gezien het verloop van de wedstrijd. Wel eentje dat niet mogelijk was geweest zonder kei hard voor elkaar te willen werken. Er werd geknokt voor rebounds, steunen en goals. Een mooie teamprestatie die in de twee helften zichtbaar was in het mooie gevraagde korfbal, met kansen en goals van zowel voor de korf, als wegtrekkers vanuit de steun en rebound en mooi samenspel!
