Ondanks alle coronabesmettingen en wedstrijdverschuivingen konden de kruisfinales doorgaan op de geplande data in een weliswaar aangepast programma en op 2 verschillende locaties. De zaal van het Boeckenberg Sportcenter was netjes aangekleed, want het geluk en de rangschikkingen hadden zowel de U19 als de TOP van Boeckenberg in eigen huis geprogrammeerd.
Onze U19 moest de spits afbijten tegen AKC/Luma. Het was wennen voor onze spelers aan het lawaai, want de zaal was behoorlijk gevuld. De orkesten van beide teams zorgden voor de ritmische ondersteuning van de joelende supporters. Aanpassen, ja, zich laten intimideren door de atletische stoerheid van een aantal van hun tegenspelers nee. AKC/Luma startte geweldig, met veel druk en misschien wilden de spelers wel te graag. Veel kansen werden vooral in het eerste kwart van de eerste helft de nek omgewrongen. Onze panters hadden het moeilijker om vrije kansen te creëren, ze gingen er echter veel effiënter mee om, waardoor ik een mooie en verdiende 6-3 voorsprong kon noteren. Dan veel het scorend stil, wat aan de bezoekers de kans gaf om terug te komen. Onze panters gingen de kleedkamers in met de kleinste voorsprong, 7-6.
Die 10 min. rust heeft de coach van AKC/Luma heel nuttig gebruikt. Er kwam een andere ploeg op het veld. Een die vijfmaal scoorde in evenveel minuten. Yannick probeerde na de vierde goal met een time out de elan van de tegenpartij te breken. Tevergeefs. Het vervolg van de wedstrijd werd een lange achtervolging voor onze panters. Een achtervolging die ze helaas niet dichterbij in de score brachten. AKC/Luma had die tweede helft de match onder controle, zodat de 11-15 een terechte zege was. Toch een dikke proficiat voor de spelers van onze ploeg die zich ook in die moeilijke tweede helft bleven smijten.
Iedereen de zaal uitkrijgen bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. De dorstige kelen zorgden voor een dichte bezetting van de twee togen en een feitelijke blokkade van de uitgang. Want, alhoewel er een ruime marge was tussen beide wedstrijden, had Floriant geen risico genomen en was tijdig vertrokken en, zo als dat dan gaat, ook tijdig aangekomen. Een uur voor aanvang meldden de Oost-Vlamingen zich al present in de zaal. Zoals ik al schreef : deze prijs zou hen niet ontglippen.
Voor de Topwedstrijd waren alle zitjes bezet. De supportersgroepen warmden zich samen met de spelers op voor de affiche van de avond. De wedstrijd begon al met een sisser. De schotklok weigerde dienst, zodat na 15 sec. alles over gedaan werd. Tweede start goeie start. Net zoals hun jongere voorgangers namen nu ook onze panters het heft in handen. Meer als twee doelpunten voorsprong leverde dit niet op. Floriant verdedigde zich, soms letterlijk, met hand en tand. In de laatste 10 min. van de eerste helft namen ze zelfs over en zetten de achterstand om in een even grote voorsprong. Met een uitgesponnen aanval kon Jordan zijn team eveneens met de kleinste voorsprong de rust in schieten, 12-11.
Het eerste kwart van de tweede helft ging gelijk op. De duels werden bitsiger en een kordatere ingreep van de scheidsrechters had welkom geweest. Jordan werd in de eerste helft al eens krachtig getorpedeerd door een aanstormende heer, in de tweede helft kreegt hij een bijna identieke charge te verwerken. Het leverde Floriant twee doelpunten op. Met meer dan 10 min. op de klok noteerde ik 17-17 na een schot van Joppe. Helaas kregen onze panters in de resterende tijd de bal maar eenmaal meer door de mand. Floriant deed dat zevenmaal, waardoor er een zwaar eindverdict op het bord stond na de eindbuzzer, 18-24.
Floriant spelers en aanhang uiteraard door het dolle heen. Ze zijn de verdiende winnaar. Zes doelpunten scoren in een helft is te weinig, in elke wedstrijd, zeker in een finale. Mijn hoedje af voor de zelfbeheersing van Jordan. Wat die allemaal heeft moeten incasseren ? Trouwens ook aan al onze panters een gemeende proficiat voor hun moedige strijd tegen een sterke tegenstander. Jammer, het was jullie avondje niet.
Zo sloten onze ploegen hun kruisfinale af zonder zege. Ik neem aan dat er tussen pot en pint over bepaalde fases stevig gediscussieerd zal geworden zijn. Zonder mij, want morgenvroeg ga ik naar onze U13. Zij moeten aan de bak tegen Vobako. Benieuwd wat Rik met zijn pupillen kan bereiken.
Dirk P
