A: Joppe (1) - Brent (2) - Jolien (3) - TessV (1)
V: Jordan (4) - Lucas (2) - Sara (1) - Lisa (3)
Invallers: Thias (1) - Thomas
Twee jaar corona-ellende, torenhoge energieprijzen en een oorlog in Oekraïne: we dachten het ergste nu wel te hebben gehad, tot blijkt dat het cafetaria van de sporthal in Borgerhout gesloten is. Barre tijden. Gelukkig zorgen de zonnestralen op het geïmproviseerde terras voor wat winterse gezelligheid. Lag het aan de verbouwingswerken dat de supportersopkomst mager was en dat Vincent V zich van tribune vergiste?
We starten goed en spelen opvallend geduldiger dan de voorbije weken, halverwege de eerste helft staat het 5-5 onder impuls van een goed sturende Jordan en een sterke Joppe. We komen in tegenstelling tot de vorige matchen tot mooi opgebouwde aanvallen en de verdedigende druk is prima. We nemen de overhand en lopen uit tot 5-8 en later zelfs tot 7-12. De laatste minuut voor de rust wordt een cruciale: het scheidsrechtersduo is verdeeld maar keurt een inloper van Joppe af, waarop Borgerhout in de allerlaatste seconden scoort. Rust 10-12 in plaats van 9-13. Zou het een andere match geworden zijn?
Vuurwerk meteen na de rust: Borgerhout komt gelijk, maar een krachtige tussenspurt brengt ons terug op voorsprong: 13-15. Voor het laatst, want de afwerking stokt en halfweg staat het opnieuw gelijk: 16-16. Een dubbele wissel brengt niet het verhoopte resultaat: we spelen zenuwachtig en de aanvallen verlopen plots stroef. Borgerhout profiteert en geeft de zege niet meer uit handen: 21-18.
Jammer, hier had misschien meer ingezeten. Maar deze goede collectieve prestatie moet moed geven voor de eindspurt in de competitie. Een thuismatch tegen Meeuwen en een dubbele confrontatie met Putse zullen beslissen over het laatste kruisfinaleticket. Vier op zes is het minimum, zes op zes geeft zekerheid. It's money time...
MDL
