Verslag : Borgerhout/GW - Boeckenberg : 26 – 35 (17–21)
A: Jesse DB (6+3s), Matthi D (4), Jolien H (2), Karen VC (1)
V: Sara G (2), Nikki S (6+6s), Jeff C (3), Thomas T (2)
Scheidsrechter : T. Van Grimberge

Vorige week pakte Borgerhout/GW Voorwaarts in, dat gisteravond dan wel weer de baas bleef over Kwik. Scaldis haalde het gisteren nipt met een doelpuntje van en op Floriant.  De enige constante in het verhaal is AKC/Luma.  Mits een zege tegen de zebra’s kunnen onze panters zich vandaag bij de middenmoot voegen.

(Jesse was me te snel af bij de naamafroeping op het veld, daarom een fotootje tijdens de time out)


Geen studieronde vandaag, gewoon knallen van in het begin. Een aanval zonder doelpunt is in de eerste helft een kans voor de andere ploeg.  In de aanvangfase ondervindt BGW dat aan de lijve.  Draaien de vakken na 3 aanvallen met een gelijke stand, de 4 volgende aanvallen van onze panters zijn raak zodat er na 2, 5 min. al een 4 puntenkloof op het bord staat, 1-5.  BGW herpakt zich wel, meer als gelijke tred kunnen ze niet doen, 3-7.  Na schoten van Jeff en Thomas neemt de coach van BGW zijn eerste time out, de match is nog geen 8 min. bezig.  Jesse doet er op inloper nog eentje bij.  Als snel worden de nieuwe richtlijnen voor de zebra’s duidelijk.  Strak achterverdedigen, om zoveel mogelijk de rebound weg te nemen, en in aanval alles op de inloper zetten.  Dat lukt ook, want de stippen vliegen ons om verschillende redenen rond de oren.  Als de verdedigers daarom iets meer ruimte geven, ploffen de afstandschoten door de korf.  Zo komt de tegenstander terug tot 9-11.  Jesse stopt de remonte met een schot en brengt de focus terug in de ploeg.  Als Matthi in het voorveld een van de korf wegspringende bal wegplukt, merkt hij eerst niet dat hij helemaal vrij is en legt af.  Hij krijgt de bal dadelijk terug en kan zijn inspanningen verzilveren van achter de mand.  Misschien wel de mooiste fase uit de wedstrijd.  Geen tijd om te feesten, want de doelpunten vallen voortdurend en langs beide kanten.  BGW krijgt de 4 puntenkloof niet meer gedicht.  De ruststand wordt bereikt op 4 sec. van het fluitsignaal met een schot tegen Thomas, die onmiddellijk na hervatten nog een aardige achterwaartse lepel in huis heeft.

Nikki geeft bij de start van de tweede helft dadelijk haar visitekaartje af. Twee doelpunten in evenveel aanvallen, heftig.  BGW geeft niet af.  Was de eerste helft qua fysiek contact – soms wel geweld te noemen – niet min, na de rust doen de zebra’s daar nog een schepje boven op.  Zo wordt Jolien onzacht in contact gebracht met de paal.  De scheids trekt een gele kaart … voor Luc die op het terrein zijn ongenoegen over deze catchgreep komt uiten.  Ook Karen krijgt een ferme tik op het oog, de sporen zijn na de wedstrijd duidelijk zichtbaar.  En dan heb ik het nog niet over de duels die Jeff onder de korf moet uitvechten.  Als hij duidelijk wordt vastgehouden, moet hij samen met zijn tegenstander bij de scheids komen.  Na deze periode van onrust neemt Luc een time out, want de concentratie moet blijven.  BGW werkt immers scherp af.  Dus is een voorsprong van 4 doelpunten niet rustgevend.  Onze panters moeten daarom blijven scoren.  Gewisseld wordt er bij BGW wel, pogingen om oplossingen te vinden.  Merkwaardig momentje op de bank als er gezegd wordt : “Ik gun Karen dat doelpuntje zo”, en dat doelpunt op schot geen 30 seconden later ook door de korf gaat.  Terwijl de score stijgt blijft het verschil ongeveer even groot.  Met nog 10 min. te gaan neemt Eddy (coach BGW) zijn tweede time out.  Het wit konijn komt echter niet uit de hoed.  Naarmate het eindsignaal dichterbij komt, begint bij de tegenstander het geloof in winst te slinken.  Dat vertaalt zich ook op het scorebord, als in de laatste 4 min. enkel onze panters nog scoren.

Het afwerkingspercentage in de eerste helft moet onwaarschijnlijk hoog hebben geleggen. Er gingen zomaar eventjes 38 doelpunten door de korf en de ruststand was een waardige eindstand voor veel wedstrijden.  Onwaarschijnlijk.  Jammergenoeg ging dit doelpuntenfestival te vaak gepaard met gevechtskorfbal, waar het scheidsrechtersduo te weinig vat op kreeg.  Opnieuw gaat deze week alle hulde naar ons dameskwartet dat tekende voor de helft van de doelpunten.  Hun tegenstandsters konden er alleen maar naar kijken of naar niet toegelaten middelen grijpen.  Met 12 doelpunten geeft Nikki basis aan haar verlangen om hoog te eindigen op de topschutterslijst.  Heel de ploeg kan met trots terugkijken op deze prestatie.  35 Doelpunten scoren tegen de ploeg die er om bekend staat een van de stugste verdedigingen te hebben is niet niks.  Schitterend.

Dirk P